​​​​​​​เรื่องผี@@

[Raksngbs]

เรื่องเล่าผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความดื้อ แล้วก็ค่อนข้างจะซุกซน จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมเลยทีเดียว 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานศึกษาที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า รวมทั้งมีอายุไม่ต่ำยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งโรงเรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างนาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดของโรงเรียน ถูกเก็บเอาไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องนอกจากเครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู เสริมแต่งอยู่ ที่ฝาผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งคนใดที่เป็นอาจารย์สายการเรียน หรือเปล่าใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งคนไหนที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้โดยทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางสิ่งอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในโรงเรียนต่างทราบกันดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสยดสยอง เป็นอย่างมาก แต่ว่าดูท่าด้วยความซน ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็กล่าวได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ กลายเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนหรือมาพูดเล่าเกินจริง กระทั่งมิได้คิดอะไรจำนวนมากนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดการ ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน เราได้กระทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำต้องนั่งรอครูที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราอีกทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้กล่าวว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ด้านในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงตอนเวลาเย็นที่เงียบกริบของโรงเรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงแล้วก็เริ่มน่าขนลุกขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาคุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องเพศหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันที แล้วก็ผมเชื่อมั่นได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น และก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถอธิบายได้ เรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูราวกับว่ายังคงขำขัน กับเพื่อนผู้หญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากไม่น้อยเลยทีเดียวนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกสวยล้นหลาม นักผมเลยบอกเพื่อนฝูงไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกคุณครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เพราะหอประชุมนั้น ค่อนข้างที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ดูเหมือนว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดีขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้และสั่นกลัว และผมก็นึกในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยสิ่งเดียวกัน 

แต่ว่าหลังจากนั้น ราว 10 กว่านาคราวหลังจากที่พวกเราได้ยินเสียงดนตรีอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา โดยทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและก็ด้วยความตื่นตระหนก พร้อมด้วยประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไร้คนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็ไม่เห็นคนไหนกันแน่อยู่ด้วย เหมือนกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดร้องกันด้วยความกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่อยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่แท้ แล้วก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีดร้อง รวมทั้งดังอีกทั้งสถานที่เรียน กระทั่งทำให้พวกครูและคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นรวมทั้งพวกเราก็ได้ กระทำการเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง กระทั่งทำให้คุณครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆสักครู่วันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันเลยดีกว่า...

จากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย แม้เรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ว่าครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน แล้วก็ปฏิเสธคุณครูอย่างฉับพลันหรือรวมไปถึงการขนของ หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นที่จะต้องไปกันทีละผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่แท้ เพราะเหตุว่าสหายกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็ประเด็นนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องเล่าผี