แอบคบคนแต่งงานอยู่

[Jenny937]

เราแอบคบกับ คนมีครอบครัวแล้ว ทั้งที่พวกเราก็ทราบว่าพี่เค้ามีเมียแล้ว ช่วงแรกแค่เล่นๆไม่ได้คิดอะไรมีความคิดว่ามีแม้กระนั้นคนเชื่อถือเค้า พวกเราแค่อย ากลองของดูว่ามันจะต่างกันไหม ในเวลาที่เป็นรุ่นน้องกับมาเป็นแฟน

ตอนแรกก็มีความรู้สึกว่าพอเพียงเข้าใจแล้วจะเลิก แต่ว่าเรื่องมันไม่ได้เป็นแบบที่คิด เมื่อมารู้ว่าพี่เค้าชอบเรามาก่อนแล้วพี่เค้ารอพวกเราเลิกกับแฟนพวกเรามาตั้งนาน มันทำให้เราสนิทสนมกันขึ้นทุกวี่วัน พบกันแต่ละวัน


โทรมาหาพวกเราบ้างบางคราว แม้พี่เค้าไม่ให้เราโทรไปเบอร์พี่เค้า ไม่ให้คนไหนกันทราบว่าคบกัน มีคนรู้เพียงแค่ 4 คนเป็นน้องรักเค้า สหายในกลุ่มเราที่เราไว้วางใจ เป็น ผู้ชาย แล้วก้หนุกับเขา เท่านั้น

พวกเราเริ่มรักเค้าขี้นมา จนไม่รู้จักแบบเดียวกันว่าถ้าเราไม่มีเค้า พวกเราจะเสียใจขนาดไหน เราเริ่มรู้สึกดีต่อกันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆมาหากันที่บ้าน พี่เค้าเป็นคนตลกรวมทั้งถูกสเป็คพวกเราทุกอย่ าง แต่ว่าเพียงพอสุขสบาย วันที่ทุกข์

เป็นเราคนเดียว คือพวกเราคิดตลอด ว่า หากวันนึงเมียเค้าทราบ พวกเราจะทำเช่นไร พวกเรารู้สึกไม่ดีมากเรารังเกียจตนเองจนถึงบางโอกาสเราดุตนเองด้วยซ้ำ พวกเราคิดที่จะเลิกบ่อยมาก แต่ว่าพอเจอหน้าเค้า

เค้าไม่เคยทำให้เราเครียดเลย มีแม้กระนั้นรอยยิ้ม จนถึงพวกเราไม่อย ากทำลายความสบายนั้นของพวกเรา เราไม่ทราบว่าเราควรจะทำยังไงในช่วงเวลานี้พวกเรารักเค้าขึ้นมาจริงๆแล้ว แต่ว่าใจเราก็เห็นอกเห็นใจครอบครัวเค้า ถ้าวันนึงเค้าได้รู้ จะให้พวกเราถอยเวลานี้พวกเราทำไม่ได้จริงๆ


พวกเราควรจะทำยังไงดี และก็ เรารักเขาไปๆมาๆกแล้วจริงๆเราเ ล วไหมที่พวกเราเผลอใจแม้ว่ารู้อยู่แก่ใจเราจะหนีออกมาอย่างไรในเมื่อทุกอย่ างมันย ากส่วนตัวเรามากมาย พวกเราตัดใจไม่ได้แน่ ถ้ายังเจอกันวันแล้ววันเล่าแบบงี้

สวัสดีค่ะ :

ม า ด า ม รั ก ก็เพียงพอจะเข้าจิตใจในพลานุภาพของความรักนะ แต่คนเรามันต่างจากสัตว์ตรงที่พวกเราแบ่ง ถูก – ผิด ,ดี – ชั่วช้า ออกจากกันได้ เราแยกประเภทได้ระหว่าง "ควร" กับ "ไม่ควร"ม า ด า ม รั ก ทราบและก็เข้าใจกันดีอยู่แล้วว่า ใครๆก็อย ากแฮปปี้ แต่ความสุขที่อยู่บนกองทุกข์ของผู้อื่น

เราเองก็สัมผัสรวมทั้งจับใจดีแก่ดวงใจตัวเองอยู่แล้ว ว่ามันดิ้นรนแค่ไหนเขามาเป็นสุขกับเรา เขาทำกับภรรย าเขาได้ลงคอ แล้วเราจะทราบได้อย่างไรว่าเขาจะ


ไม่ทำแบบนี้กับเราดังภรรย าเขาหรอ เอากลับไปก่ายหน้าผากคิดดูนะความรู้สึกรักเขา รักคนมีเจ้าของแล้วน่ะ มันเกิดขึ้นได้กับคนทุกคน เราก็แค่ยอมรับ ทราบกันอยู่แล้วแก่จิตใจตนเองล่ะว่ารัก ไม่ต้องหนี

ผู้ใดกันแน่หน้าไหนจะไปหนีจิตใจตัวเองได้ ยิ่งหนีก็ยิ่งพบ ยิ่งเจ็บ ยิ่งทุกข์ แต่ว่าความรักไม่จำเป็นต้องจบด้วยการครอบครองเสมอกรรมวิธีการคลายความทุกข์มันก็แปลกอยู่อย่ าง ยิ่งหนี ยิ่งไม่อย ากทุกข์ ยิ่งอย ากลืม ยิ่งอย ากหาความสำราญ

ยิ่งอย ากครอบครอบครอง มันก็ยิ่งทุกข์ แม้กระนั้นพอเพียงเราสารภาพสภาพการณ์ที่ทุกข์ได้ ก็อยู่กับมันไป เอ้อ...มันก็ไม่ทุกข์นะความรัก และก็ ชีวิตผู้คนก็เช่นเดียวกัน ... ไม่ว่าเราจะพบเรื่องอะไร พอเพียงพวกเราอยู่กับมันได้ มิได้พย าย ามหนี

มิได้วิ่งตามกล่าวโทษสุข มันก็ไม่ทุกข์ หัวข้อนี้ใช้ได้ทุกเรื่อง กับทุกอย่ าง เพราะฉะนั้น ที่เ ล วไปแล้วกลับตัวใหม่ก็ยังทัน ไม่มีความจำเป็นที่ต้องเ ล วไปกว่านี้ ไม่ต้องเ ผ าความสุขของผู้อื่นให้เปลี่ยนเป็นความสำราญของตนเอง

ยิ่งถ้าเกิดพวกเรารักเพศชายคนนี้ ตรงที่มีคนนับถือเขา เราก็ไม่สมควรไปฉุดเขาลงมาให้คนเขาหยามหน้าว่าผู้ชายคนนี้ดีทุกเรื่องยกเว้น เป็นผู้ชายที่นอกใจเมียตัวเอง ไม่ซื่อสัตย์ เอาคำม า ด า ม รั กไปตรองมองนะ

ตอนเลิกน่ะ มันเจ็บแบบตัดขั้วหัวใจ ...แต่ว่าครู่หนึ่งเวลาจะรักษาใจเราเองนั่นแหละไม่มีใครทุกข์ได้ตลอดไป ถ้าเกิดไม่ทำผิดบาปต่อคนไหนกันแน่ ...ไฟก็ไม่เ ผ าใจพวกเราเอง #คิดสิคิด
มือที่3
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13345/